- łakomić
- santaigh
Słownik Polsko-Irlandzki. 2008.
Słownik Polsko-Irlandzki. 2008.
łakomić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, łakomić sięmię się, łakomić sięmi się {{/stl 8}}{{stl 7}} pragnąć coś zdobyć dla siebie, mieć chęć na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łakomić się na jedzenie. Łakomić się na wyższą pensję, na cudzy majątek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łakomić się — ndk VIa, łakomić sięmię się, łakomić sięmisz się, łakom się, łakomić sięmił się «mieć na coś chęć, pragnąć, chcieć czegoś» Wróble łakomiły się na resztki jedzenia … Słownik języka polskiego
łakomienie się — n I rzecz. od łakomić się … Słownik języka polskiego
łaszczyć się — ndk VIb, łaszczyć sięczę się, łaszczyć sięczysz się, łaszcz się, łaszczyć sięczył się «chcieć mieć coś cudzego, najczęściej mało wartościowego; łakomić się na coś» Łaszczyć się na cudze. Łaszczyli się na kilka złotych … Słownik języka polskiego
lakamyti — ×lakãmyti, ija, ijo (l. łakomić) intr. daug norėti: Daug lakamijant, mažai nustosi KrvP(Gl) … Dictionary of the Lithuanian Language
lokamytis — ×lokãmytis, ijasi, ijosi (l. łakomić się) Krt norėti, geisti … Dictionary of the Lithuanian Language